vrijdag 29 juni 2012

Tussen planning en realiteit

Het plan was om vandaag vroeg na de middag te vertrekken om de boodschappen voor het feest van zondag te doen. De écht verse dingen halen we zaterdag, maar alles voor de taart enz moest vandaag gehaald worden. Tot daar verliep de dag zoals gepland, we hebben zelfs extra vroeg gegeten vanmiddag om vroeger te kunnen vertrekken. Eens aangekomen liep alles echter serieus mis… ik heb 4 supermarkten moeten aflopen en nog heb ik niet alles gevonden wat ik nodig heb. En dat natuurlijk met 4 hyperactieve kinderen die het véél te warm hadden vandaag… Ah ja, 't is eens 'goed' weer in België, dan maar meteen 32°C ! Uiteindelijk pas tegen zes uur thuisgeraakt, dus de taartpreparatie die ik gepland had tussen de boodschappen en het avondeten werd verschoven naar 'nadat de kids in bed liggen'.

En raad eens… ja ja, die kids hebben niet meegewerkt. Svertingr vond het leuk om steeds maar "geen goesting slapen" te reopen en telkens hij kalm werd kwam Ælfeirinn de kamer binnen omdat ze dorst/honger had… Dan begint het te donderen en bliksemen, want als het zonnetje dan al eens schijnt, dan moet het daarna onweren hé… Dus had Ælfeirinn weer een ander excuus om bij mij te komen liggen. Enfin, uiteindelijk sliepen tegen kwart voor tien enkel Svertingr en Keridwen. De twee andere heb ik dan maar alleen boven gelaten, die zouden zelf wel in slaap vallen.

Dus ikke, rap rap met mijn overvolle wasmand de trap af, de living door naar het washok… halverwege de living, enorme lichtflits en gelijktijdig een oorverdovende donderslag… en alles werd zwart. En stil… Tot een paar seconden later de schreeuw van Drenig de stilte doorbreekt: 'Mamaaaaaaa'… Ondertussen heb ik al een aansteker in mijn hand – gelukkig verwarmen we ons met hout, dus ligt hier altijd wel een aansteker bij de hand – en ben ik op weg naar boven. Ælfeirinn bij Drenig op de kamer gestuurd, ze beiden voor het raam gezet – 't is daar minder donker, terwijl ik terug naar beneden ga om een kaars te zoeken, want zo'n aansteker dat is nogal rap warm aan de vingers. Met de kaars terug naar boven. Beide kids terug naar beneden geloodst en met de kaars in de zetel geplaceerd. Dan maar eens naar de zekeringen gaan kijken. De algemene zekering terug aangezet, maar we blijven in het donker zitten. Tien minute later nog eens geprobeerd en dan werkt het wel. Gelukkig ! Maar die twee kadees, die krijg ik niet meer terug naar bed, dus met een DVD voor de tv gezet, want ja, TV, internet en telefoon zijn natuurlijk weer out ! En 't is nog maar een week geleden dat ze gerepareerd waren.

Zo is het dus dat ik uiteindelijk pas rond 11 uur aan de taarten begon, dat ik de kinderen pas om middernacht terug naar boven kreeg en dat ik hier nu, een half uur later dit bericht typ terwijl ik wacht dat de tweede van de drie taarten bakt. De derde tart zal ik morgen dan maar bakken zeker.

zaterdag 9 juni 2012

Lang geleden

Inderdaad lang geleden, veel te lang zelfs. De Wijvenweek, die is compleet misgelopen: kids om de beurt ziek, zelf ook de microbes overgekregen en voor ik het wist waren er een paar weken voorbij !

Intussen is er hier wel nogal wat gebeurd, en niet van 't minste: ik ga namelijk trouwen ! Wij spreken daar al enkele jaren van, maar nu was ik het beu om het alsmaar uit te stellen, zeker omdat het om financiële redenen gebeurde. Nu voor mij hoeft het helemaal niet in een kasteel door te gaan, of met veel chichi. Geef mij maar een picnik ofzo... maar, de aanstaande echtgenoot ziet dat niet zo, dus we hebben een compromis gesloten. Geen picnik, maar ook geen kasteel - geen obers, maar ook geen zelfgemaakt buffet... Decoratie ga ik wel allemaal zelf maken, dus daar ben ik wel een paar avonden zoet mee haha. Voor de kleding van de kindjes heb ik gelukkig kunnen profiteren van lentepromos in de C&A. Ik heb voor een spotprijs kleding uit de communiecollectie kunnen kopen. Nu heb ik wel een beetje een luxeprobleem: ik heb voor mijn meisjes elk 3 kleedjes gekocht. Twee vind ik nog ok, ze gaan zich waarschijnlijk toch een keer vuil maken, dus dan heb ik nog een reserve, maar 3...da's toch wel een beetje veel... en hoe kies ik nu welk ze eerst aandoen... voor op de foto's bijvoorbeeld?

Ik heb ook geen bruidsjonker. De zoon heeft het aanbod afgeslagen: "euh, nee bedankt". De meisjes zijn daarentegen dolblij met hun rol van bloemenmeisje. Keridwen wil ook zo graag de vogeltjes helpen om mijn sluier te dragen... humhum, dat is dan het gevolg van naar sprookjes kijken hé, dan krijg je van die waanvoorstellingen. Effe zonder lachen, dat kind gaat denk ik zwaar ontgoocheld zijn want zij beeld zich écht zo'n princessenhuwelijk in, terwijl ik dat nu net niet wil. Ach ja, ze zal er wel mee leren leven zeker.